Nowotwór nerek to podstępna choroba, która przed długi czas może rozwijać się bezobjawowo. Sprawdź kto znajduje się w grupie ryzyka i jakie badania należy przeprowadzić w celu wykrycia dolegliwości.
Szacuje się, iż nowotwór nerek stanowi ok. 3% ogółu zachorowań na choroby o podłożu nowotworowym. Nie oznacza to jednak, iż dolegliwość należy bagatelizować. Wręcz przeciwnie. Jak się okazuje, rak nerek stanowi jeden z bardziej podstępnych nowotworów i przez wiele lat może nie dawać on żadnych objawów. Tymczasem statystyki pokazują, iż corocznie w naszym kraju odnotowuje się ok. 4,5 tysiąca zachorowań.
Niestety, do tej pory nie udało się jednoznacznie ustalić przyczyn występowania nowotworów nerek. Niemniej jednak wiadomym jest, iż do czynników zwiększających ryzyko zachorowania zalicza się przede wszystkim palenie tytoniu. Dlaczego? Wszystkiemu winne są toksyczne substancje znajdujące się w składzie dymu tytoniowego. To właśnie one w znacznym stopniu przyczyniają się do uszkodzenia nefronów, czyli elementów stanowiących budulec nerek. Jak wskazują statystyki medyczne, nowotwory nerek zdiagnozowano u ok. 30% mężczyzn i 24% kobiet cierpiących na opisywaną dolegliwość.
Wśród innych czynników zwiększających ryzyko zachorowania wymienia się otyłość (zwłaszcza wśród kobiet), wysokie spoczynkowe ciśnienie tętnicze krwi, przewlekłe przyjmowanie leków w tym m.in. diuretyków, jak również długotrwałą ekspozycję na wybrane czynniki chemiczne takie jak nitrozaminy, kadm, dwutlenek toru, azbest czy tez garbniki. Niewskazana jest także dieta obfitująca w znaczne ilości białka zwierzęcego.
Jak zostało to już wspomniane rak nerek jest chorobą, która bardzo często przebiega bezobjawowo, w konsekwencji czego nierzadko bywa on wykrywany zbyt późno. Zdarza się jednak, iż choroba zostanie zdiagnozowana przez przypadek. Jak to możliwe? Otóż jak się okazuje, lekarz rozpoznaje chorobę poszukując przyczyny złego stanu pacjenta, skarżącego się na osłabienie, znaczną utratę masy ciała, kaszel, nawracające infekcje dróg moczowych i infekcje wirusowe, a także poty pojawiające się głównie nocą. Co powinno nas zaalarmować? Przede wszystkim krwiomocz, który diagnozowany jest u prawie połowy pacjentów zmagających się z rakiem nerek. Z kolei tzw. triadę Virchowa obrazującą typowe objawy raka nerki charakteryzują bóle zlokalizowane w okolicy lędźwiowej, wspomniany powyżej krwiomocz, a także guz brzucha. Niestety, wspomniane objawy występują z reguły w stanie znacznego zaawansowania choroby i dotyczą jedynie 7-15% pacjentów. Wraz z rozwojem dolegliwości, a tym samym wzrostem guza mogą natomiast pojawić się różne rodzaje bólu. Obserwuje się bóle zlokalizowane w okolicy lędźwiowej oraz bóle podbrzusza o charakterze kolki, a także bóle w nadbrzuszu o charakterze uciskowym i obrzęki nóg. Ponadto u chorych występuje gorączka lub stany podgorączkowe, zapalenie wielomięśniowe, upośledzenie funkcji wątroby.
Wykrycie nowotworu nerek i potwierdzenie diagnozy możliwe jest dopiero po wykonaniu szeregu badań fizykalnych, laboratoryjnych oraz obrazowych, takich jak między innymi USG (pozwala na oszacowanie naciekania nowotworu na węzły chłonne czy naczynia żylne), urografia, tomografia (sprzyja ocenie węzłów chłonnych), rezonans magnetyczny. Konieczna jest pełna morfologia, a także oznaczenie poziomu transaminaz, mocznika, kreatyniny i ogólne badanie moczu.
Wśród polecanych metod leczenia nowotworów nerek wymienia się przede wszystkim chirurgiczne usunięcie guza. Nerka może zostać usunięta w całości łącznie z nadnerczem i częścią moczowodu lub też – w zależności od zaawansowania choroby – podjęta zostanie decyzja o wyłuszczeniu samego guza. Warto dodać, iż usunięcie całej nerki jest rozwiązaniem radykalnym. Z racji na fakt, iż nowotwory nerek wykazują wysoką odporność na chemioterapię i napromieniowanie, po wykonanej operacji nie zaleca się stosowania wspomnianych metod leczenia.
Po usunięciu nerki należy przestrzegać wskazań dietetycznych. Wśród najważniejszych z nich wymienia się codzienne wypijanie co najmniej 2 litrów płynów, znaczne ograniczenie ilości spożywanego mięsa i serów.
Jaka zatem powinna być dieta przy raku nerki? Po przeprowadzonej operacji przez co najmniej 6 miesięcy należy stosować dietę lekkostrawną. Co to oznacza w praktyce? Przede wszystkim należy spożywać ok. 6 małych posiłków pozbawionych dań smażonych, ostrych, kwaśnych czy też wędzonych. Polecane są natomiast chude ryby i mięso, pieczywo pszenne oraz nabiał. Należy unikać jedzenia świeżych owoców. Po takowe można natomiast sięgać w formie gotowanej, bez skórki.
Przewlekła niewydolność pozostałej, zdrowej nerki powinna skłonić pacjenta do ograniczenia ilości spożywanego sodu oraz fosforu. W związku z powyższym należy znacznie ograniczyć, a najlepiej w ogóle zrezygnować ze spożywania pokarmów takich jak wyroby sprzedawane w konserwach, marynaty, mięso, podroby, wędliny i wyroby poddawane procesowi wędzenia, sery żółte oraz topione, żółtko jajka, ogórki kiszone, kapusta kiszona (a także inne przetwory zaliczane do grona kiszonek), kostki rosołowe, zupy wzbogacane dodatkiem glutaminianu sodu, rośliny strączkowe, kakao, a także czekolada.
Warto dodać, iż dokładne wskazania dietetyczne należy ustalić z dietetykiem szpitalnym. W przypadku braku apetytu pacjenta po operacji nierzadko poleca się również sięgnąć po żywienie medyczne nerki możliwe za pomocą płynnych preparatów odżywczych dostępnych w aptekach.
Więcej informacji na temat chorób nerek w tym na temat przewlekłej choroby nerek dostępne na stronie www.mojenerki.org
Serwis zywieniemazanczenie.pl ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w serwisie należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zapisz się na newsletter Żywienie ma znaczenie i dowiaduj się o nowościach w naszym serwisie jako pierwszy.
Nie musisz wychodzić z domu, zamów nasze produkty z wygodną dostawą pod same drzwi.
Żywność specjalnego przeznaczenia należy stosować pod nadzorem lekarza.
