Jak rozmawiać z anorektyczką? Pomoc osobie z zaburzeniami odżywiania

Anoreksja to zaburzenie odżywiania mające poważne i długofalowe skutki. Dlatego tak istotne jest szybkie rozpoznanie problemu i podjęcie odpowiednich działań, pozwalających w bezpieczny sposób przybrać na wadze i odzyskać równowagę psychiczną. Jak pomóc osobie cierpiącej na jadłowstręt?

Jak rozpoznać anoreksję?

Jadłowstręt psychiczny to zaburzenie odżywiania dotykające przede wszystkim osoby między 14. a 20. rokiem życia. Dlatego każdy rodzic powinien wiedzieć, jak rozpoznać anoreksję i jak rozmawiać o anoreksji.

Najbardziej specyficznym objawem jest znaczący spadek wagi połączony z nierealistyczną oceną własnej sylwetki. Osoba chora nie dostrzega swojego wychudzenia, a lęk przed przybraniem na wadze skłania ją do unikania jedzenia, intensywnych ćwiczeń czy przeczyszczania organizmu.

Jak rozmawiać z anorektyczką?

Jak leczyć anoreksję u dzieci i młodzieży? Punktem wyjścia jest zauważenie problemu i szczera rozmowa, do której trzeba odpowiednio się przygotować.

Jak należy rozmawiać z anorektyczką? Najpierw zdobywamy wiedzę na temat zaburzenia, następnie planujemy przebieg rozmowy i tworzymy bezpieczną przestrzeń. Unikamy rozmawiania przy stole, a tym bardziej przy jedzeniu. Nie próbujemy na siłę przekonywać dziecka, że ma anoreksję – skupiamy się na własnych obserwacjach i odczuciach.

Kluczowe jest słuchanie dziecka, niebagatelizowanie jego uczuć i kompleksów związanych z wyglądem, a także bezwarunkowa akceptacja. Niewskazane jest za to podkreślanie dużego spadku wagi, bo dla osoby chorej to powód do dumy.

Jeśli chodzi o anoreksję, porady dla rodziców dotyczą często przekazania wiedzy na temat zaburzenia i miejsc, w których można uzyskać wsparcie. Pamiętajmy, że pierwsza rozmowa z dzieckiem to nie moment na wyrzuty, zmuszanie do jedzenia czy straszenie konsekwencjami – skupmy się na wyrażeniu troski i niepokoju, przy jednoczesnym zapewnieniu o akceptacji i możliwości uzyskania wsparcia w każdym momencie.

Jak zacząć normalnie jeść po anoreksji?

Pomoc w leczeniu anoreksji jest niezbędna, by osoba chora mogła wyzdrowieć. Dziecko nie wróci samo z siebie do jedzenia, ponieważ lęk przed przybraniem na wadze jest zbyt silny. Dlatego podstawą leczenia zaburzeń odżywiania jest psychoterapia, która obejmuje często również pozostałych członków rodziny.

Celem terapii jest powrót do realistycznej oceny własnej wagi i sylwetki, a także pokonanie psychologicznych przyczyn wystąpienia zaburzenia. Dzięki temu możliwe jest uwolnienie się od lęku i poczucia winy związanych z dodatkowymi kilogramami.

Jak przytyć po anoreksji?

Celem leczenia anoreksji jest przywrócenie prawidłowej masy ciała, nauka zdrowych nawyków żywieniowych i eliminacja problemów zdrowotnych wynikających z wyniszczenia organizmu. Niezbędna jest współpraca lekarza, psychologa lub psychiatry oraz dietetyka.

Prawidłowa dieta w anoreksji musi być dopasowana do stanu i bieżących potrzeb konkretnego pacjenta. Jak zdrowo przytyć po anoreksji? Proces powinien być powolny, a przybieranie na wadze stopniowe. Na początku konieczne może być żywienie pozajelitowe lub dojelitowe. Przy żywieniu doustnym optymalne są niewielkie posiłki, spożywane nawet 5-6 razy dziennie. Dieta przy wychodzeniu z anoreksji może być wspomagana przez specjalne odżywki medyczne, bogate w substancje odżywcze, witaminy i mikroelementy.

Jak wyjść z anoreksji – dieta

Dieta dla anorektyczek wychodzących z choroby zmienia się w zależności od stanu pacjentek. Na początku zalecane są lekkostrawne i niskoenergetyczne posiłki, pozbawione tłuszczu i laktozy. Obżarstwo po anoreksji może być niezwykle szkodliwe, gdyż organizm odzwyczaił się od kalorycznego jedzenia. W tej fazie powinno się dążyć do odbudowania maksymalnie 80-95% masy ciała.

Kolejny etap to dieta docelowa – jadłospis w anoreksji obejmuje żywność o wysokiej zawartości białka (ok. 90-140 g/dobę), włączane są tłuszcze (ok. 70-100 g/dobę) i produkty wysokoenergetyczne. Dieta dla anorektyczek na przytycie bazuje na zdrowej, możliwie niskoprzetworzonej żywności. Unikać należy m.in. ciężkostrawnych, smażonych na tłuszczu potraw, czekolady, kawy, ostrych przypraw czy warzyw kapustnych i strączkowych. W jadłospisie na przytycie po anoreksji nie brak natomiast gotowanego lub przyrządzanego na parze chudego mięsa i ryb, masła, oliwy i śmietany, lekkostrawnych warzyw z wody bądź kisieli, budyni i galaretek.

Pokonanie anoreksji i przybranie na wadze to długotrwały proces, wymagający wsparcia profesjonalistów z wielu dziedzin. Rozmowa z osobą chorą może być pierwszym krokiem w walce z zaburzeniami odżywiania – warto przeprowadzić ją w odpowiedni sposób.