Żywienie dojelitowe to integralna część procesu leczenia w sytuacji, gdy dostarczanie składników odżywczych do organizmu drogą doustną jest niemożliwe lub niewystarczające. Wówczas, zarówno w warunkach szpitalnych, jak i domowych, stosuje się wybrany rodzaj żywienia dojelitowego i pozajelitowego.
To jednak oznacza koszty, które po opuszczeniu placówki, pacjent będzie zmuszony ponosić. Ile kosztuje żywienie pozajelitowe? Cena oraz refundacja zależą od wielu czynników, o których przeczytasz w poniższym artykule.
Na początku warto dokładnie wyjaśnić, czym jest żywienie dojelitowe i jakie są jego rodzaje. Przede wszystkim polega ono na dostarczaniu do organizmu substancji odżywczych, wody, białka, pierwiastków i elektrolitów drogą inną niż doustna. W tym celu stosuje się różne metody. Jedną z najbardziej popularnych, stosowanych w przypadku leczenia krótkotrwałego jest zgłębnik wprowadzany do żołądka, dwunastnicy lub jelita przez nos. Jeżeli leczenie trwać będzie dłużej, stosuje się tzw. przetokę odżywczą, a więc gastrostomię (cewnik wprowadzony do żołądka) lub mikrojejustomię (cewnik wprowadzany do jelita cienkiego). Żywienie dojelitowe jest możliwe tylko wówczas, gdy przewód pokarmowy pacjenta funkcjonuje prawidłowo. Przeciwwskazaniem jest jego niedrożność, biegunka, wstrząs itd.
Żywienie dojelitowe stosuje się zwykle u pacjentów cierpiących z powodów neurologicznych i onkologicznych, np. udarów głowy, SLA, choroby Alzheimera, udarów mózgu, demencji, choroby Parkinsona, zapaleń skórno-mięśniowych. Oraz w przypadkach paliatywnych i przy wczesnym rozpoczęciu żywienia po operacji, chemioterapii lub radioterapii. Wskazaniem do tego rodzaju żywienia są również wyniszczenia spowodowane chorobą, np. AIDS, przebytymi chirurgicznymi zabiegami twarzo-czaszki oraz różnego rodzaju urazami okolicy ustno-gardłowej.
Nim przejdziemy do kwestii refundacji żywienia dojelitowego, musimy wyjaśnić, czym różni się ono od żywienia pozajelitowego. To drugie, tak, jak w przypadku żywienia dojelitowego, stosuje się je po to, by dostarczyć do organizmu pacjenta niezbędne składniki odżywcze. W tym wypadku jednak są one podawane drogą dożylną, głównie w sytuacjach długotrwałych zaburzeń odżywiania i wchłaniania.
Zarówno w szpitalu, jak i w hospicjum lub w domu u pacjenta może być stosowane żywienie dojelitowe. Koszt takiego żywienia może pokryć NFZ, oczywiście pod pewnymi warunkami. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że refundacja opiera się na systemie jednorodnych grup pacjentów, a NFZ okrywa koszt leczenia choroby podstawowej i procedur dodatkowych, które dolicza się do procedury podstawowej. Zasada ta obejmuje zarówno żywienie pozajelitowe, jak i żywienie dojelitowe. Refundacja żywienia przez zgłębnik jest możliwa w przypadku żywienia trwającego krócej niż 30 dni. W przypadku dłuższego okresu leczenia żywieniowego refundowane jest żywienie przez stomię. Podobnie przedstawia się żywienie pozajelitowe. Refundacja NFZ żywienia przez żyłę obwodową stosowana jest w przypadku leczenia krótszego niż 15 dni. W dłuższym leczeniu żywieniowym pozajelitowym refundowane jest żywienie przez żyłę centralną.
Leczenie żywieniowe to procedura, która ma znaczący wpływ na zdrowie i życie pacjenta. Dla chorych, którzy opuszczają szpital i wychodzą do domu jest to często droga konieczność. Ile kosztuje żywienie dojelitowe lub żywienie pozajelitowe? Koszt leczenia dojelitowego w warunkach domowych jest całkowicie refundowany. By uzyskać refundację, pacjent musi spełnić kilka wymagań. Przede wszystkim musi mieć założony sztuczny dostęp do przewodu pokarmowego oraz prawidłowo wystawione skierowanie do Poradni Żywieniowej. Niezbędne jest również ubezpieczenie zdrowotne, które pozwoli sfinansować żywienie pozajelitowe. NFZ sfinansuje: dostawę produktów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego oraz bezpłatną opiekę lekarską i pielęgniarską prowadzoną w zakresie żywienia. Usługi żywienia dojelitowego w warunkach domowych świadczone są przez specjalistyczne ośrodki zdrowia. W procesie kwalifikacji pacjenta do refundowanego leczenia żywieniowego uwzględnia się nie tylko wskazania medyczne, ale także możliwości, by w warunkach domowych realizować żywienie pozajelitowe. Refundacja NFZ może nie być możliwa w przypadku złych warunków bytowych, pacjentów samotnych i pozbawionych opieki albo niebędących w stanie odbyć szkolenia w zakresie tej metody żywienia. Decyzja w każdym przypadku jest indywidualna.
Leczenie żywieniowe dla wielu chorych jest jedynym ratunkiem i szansą na życie. Niestety, w wielu przypadkach wiąże się z ogromnym ograniczeniem. W przypadku leczenia pozajelitowego przetaczanie mieszaniny żywieniowej trwa nawet do 20 godzin na dobę! Przez cały ten czas pacjent jest przywiązany do wiszącej na stojaku kroplówki i musi przebywać w domu. Oczywiście, istnieje możliwość zakupu specjalnej, przenośnej pompy infuzyjnej, która pozwoli na swobodne opuszczanie mieszkania i powrót do zawodowej aktywności. Jej cena wynosi jednak około 4 tysięcy złotych, co często wykracza poza możliwości pacjentów. Zbyt drogie są również specjalne przewody do podaży kroplówek, których miesięczny koszt przekraczać może nawet tysiąc złotych. Wydatków tych nie pokrywa NFZ.
Serwis zywieniemazanczenie.pl ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w serwisie należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zapisz się na newsletter Żywienie ma znaczenie i dowiaduj się o nowościach w naszym serwisie jako pierwszy.
Nie musisz wychodzić z domu, zamów nasze produkty z wygodną dostawą pod same drzwi.
Żywność specjalnego przeznaczenia należy stosować pod nadzorem lekarza.
